با توسعه کاربرد تحلیل پوش آور در سال های اخیر روش های پوش آور پیشرفته متعددی برای لحاظ کردن اثر مودهای بالاتر و همچنین اثر تغییر مشخصات مودال سازه در طول تحلیل ناشی از تسلیم اعضا پیشنهاد شده است. روش های پیشنهادی عموما برای لحاظ کردن اثرات مودهای بالاتر از چندین تحلیل پوش آور با الگوی بارهای متناسب با اشکال مودی سازه استفاده می نمایند و نتایج حاصل از این تحلیل ها با یکدیگر ترکیب می شوند (به صورت چندبار اجرا). از آنجاییکه در ناحیه غیر خطی مودهای مختلف یک سازه را نمی توان مستقل از یکدیگر فرض کرد لذا تجزیه یک سازه چند درجه آزادی به چند سازه یک درجه آزادی در ناحیه غیر خطی از لحاظ تئوریکی با مشکلاتی روبرو است. روش های تحلیل پوش آور مودال با چند بار اجرا نمی توانند اثرات اندرکنش بین مودها در ناحیه غیر خطی را لحاظ نمایند. به همین منظور برخی از محققین روش های مودال با یک بار اجرا را پیشنهاد داده اند که در آنها الگوهای بار متناسب با مودهای مختلف با یکدیگر ترکیب شده و به صورت یک الگوی بار واحد بر سازه اعمال می شوند (به صورت یک بار اجرا). در این مقاله به منظور بهبود و افزایش دقت روش های تحلیل پوش آور با یک بار اجرا یک روش جدید تحلیل پوش آور مودال با یک بار اجرا با الگوی بار به هنگام شونده ارایه شده است. روش پیشنهادی بر روی یک نمونه سازه 9 طبقه فولادی تحت اثر زلزله کوبه به کار گرفته شده و مشاهده شده است که روش مذکور با دقت مناسبی می تواند پاسخ های حاصل از تحلیل دینامیکی غیرخطی را تقریب بزند.

روش ­های متفاوتی جهت تعیین الگوی بار جانبی استاتیکی ارائه شده است. علی­رغم سادگی روش ­های موجود، دقت این روش ­ها به ویژه در مورد سازه ­هایی که اثر مودهای ارتعاشی بالاتر در آن ها حائز اهمیت است، مطلوب نیست. در این مقاله یک روش جدید جهت اصلاح الگوی بارگذاری در تحلیل استاتیکی خطی ارائه شده است. در روش پیشنهادی ابتدا پاسخ میانگین سازه از تحلیل دینامیکی تحت چند رکورد زلزله محاسبه می ­گردد. سپس الگوی استاتیکی متناظر با این پاسخ از طریق محاسباتی مبتنی بر دینامیک سازه ­ها بسط می­ یابد. در پایان جهت کاربردی نمودن این ایده، با استفاده از یک جامعه آماری، رابطه و گرافی جهت محاسبه الگوی بارگذاری در سایر ساختمآن ها به دست می­آید. با توجه به استخراج این روش بر اساس پاسخ سازه تحت تحلیل تاریخچه زمانی خطی، نشان داده می­ شود که این روش دقت مناسبی در تخمین پاسخ سازه در برابر نیروی زلزله دارد. علاوه بر این دارای سادگی و کارآئی روش ­های سنتی نیز می ­باشد. روش توسعه یافته در تحقیق حاضر، برای سه قاب 5، 10 و 14 طبقه با دوره تناوب­ های مختلف و تحت تحریک 14 شتاب نگاشت، مورد ارزیابی قرار می ­گیرد و نتایج آن با الگوهای پیشنهادی استاندارد 2800 و دستورالعمل FEMA-356 مقایسه می­ گردد. نتایج نشان می دهد، متوسط خطای روش پیشنهادی در سازه 5، 10 و 14 طبقه تقریباً در حدود 7، 5 و 7 درصد است. در حالی که مقادیر خطای الگوهای پیشنهادی دو آیین­ نامه تقریبا 20، 10 و 25 درصد است. ضمناً مقایسه توزیع جابجایی نسبی در ارتفاع این قاب ­ها برای روش پیشنهادی و تحلیل دینامیکی، نشان از عملکرد مطلوب روش پیشنهادی دارد. نتایج حاصل از این بررسی نشان می ­دهد که روش پیشنهادی در محاسبه پاسخ سازه در مقایسه با روش تحلیل استاتیکی معادل استاندارد 2800 و دستورالعمل FEMA-356 از دقت بالاتری برخوردار است و می ­تواند جهت تعیین یک الگوی بار جانبی مناسب در آئین ­نامه ­های لرزه ­ای پیشنهاد گردد.

در هر سازه ی عمرانی ممکن است در اثر بارگذاری حدی، مانند زلزله و بادهای شدید، آسیب های سازه یی ایجاد شود که این آسیب ها می توانند منجر به شکست های سازه یی فاجعه بار شوند. این در حالی است که اهمیت ارزیابی ایمنی در سازه هایی نظیر سدهای بتنی بزرگ که حضور آسیب در آن ها علاوه بر ایجاد خسارت های اقتصادی، ایمنی ساکنان پایین دست سدها را نیز به خطر می اندازد، بیش از پیش اهمیت می یابد. رویکرد کنترلی سازه، پایش سلامت سازه نامیده شده است. یکی از روش های جدید و مفید برای تشخیص آسیب در فرایند پایش سلامت سازه، روش تبدیل موجک است. در پژوهش حاضر، به منظور کارآمدی روش ارائه شده برای تشخیص موقعیت آسیب در سدهای بتنی وزنی، نتایج حاصل از تحلیل های استاتیکی و مودال سد بتنی وزنی کوینا، تحت تبدیل موجک قرار گرفته و موقعیت آسیب های فرضی در نظر گرفته شده در سد، شناسایی شده اند. براساس نتایج به دست آمده، مشاهده شد که در فرایند شناسایی آسیب بر روی داده های استاتیکی، عواملی همچون نزدیکی ترک به موقعیت نقاط نمونه بردای در میزان ضرایب موجک تأثیر گذار است.

امروزه به منظور ارزیابی لرزه ای سازه ها روش های تحلیل استاتیکی و دینامیکی غیر خطی به سرعت درحال گسترش است. روش های تحلیل دینامیکی غیر خطی به حجم زیاد محاسبات نیازمند بوده و بیشتر زمان بر هستند. این موضوع باعث پدید آمدن روش های نوین براساس مفاهیم مربوط به تحلیل های استاتیکی و دینامیکی غیر خطی شده است. یکی از فرم های سازه ای پرکاربرد در سازه های بلند استفاده از ترکیب دو قاب خمشی محیطی دسته شده و کمربند سخت کننده خرپایی می باشد. این فرم سازه ای در کاهش پاسخ سازه دربرابر بارهای جانبی تاثیر دارد. در این پژوهش به ارزیابی مدل های مطالعاتی سازه 20 طبقه با قاب خمشی محیطی دسته شده با دو آرایش اسکلت مقاوم کمربند خرپایی در طبقات 19 و 20 سازه با استفاده از 7 رکورد مقیاس شده حوزه دور و نزدیک گسل، دارای پالس های بزرگ سرعت، تحلیل دینامیکی غیر خطی فزاینده (IDA) و تحلیل استاتیکی غیر خطی اصلاح شده فزاینده (IMPA) و تحلیل استاتیکی غیر خطی مودال (MPA) و تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی انجام گرفته است. دقت روش IMPA نسبت به روش تحلیل دینامیکی فزاینده (IDA) مقایسه گردیده و همچنین مقایسه ای بین رفتار جانبی غیر خطی مدل ها، با مهار کمربند خرپایی و بدون مهار کمربند خرپایی با استفاده از تحلیل استاتیکی غیر خطی بار افزون انجام گرفته است؛ نتایج حاصله نشان دهنده تفاوت معنا دار پارامتر دریفت بین سه پیکربندی یاد شده تحت پالس های پر دامنه سرعت می باشد. سازه های مجهز به مهار کمربند خرپایی در تراز بالاتری از PGA دچار گسیختگی شده و ظرفیت شدت لرزه ای قاب در طبقات بالایی افزایش داده است. تغییر مکان نسبی بیشینه در ناحیه پاسخ غیر الاستیک در حوالی طبقات میانی رخ داده است.

تحلیل استاتیکی فزآینده غیر خطی یک روش تحلیل غیر خطی ساده شده ای است که می تواند برای تخمین نیازهای دینامیکی تحمیل شده به سازه ناشی از زلزله مورد استفاده قرار گیرد. هدف از این تحلیل ارزیابی عملکرد مورد انتظار از سیستم سازه ای از طریق تخمین نیازهای مقاومت و تغییر شکل آن در زلزله طرح توسط یک تحلیل استاتیکی غیر خطی و مقایسه این نیازها با ظرفیت های در دسترس در سطوح عملکرد مورد نظر می باشد. برای ارزیابی عملکرد سازه، انتخاب الگوی بار جانبی مناسب یکی از مراحل حساس این روش می باشد. برای سهولت و سرعت بیشتر در انجام تحلیل ترجیح داده می شود که الگوی بار در حین تحلیل تغییری نکند ولی کاملاً روشن است که هیچ کدام از الگوهای بار یکنواخت هنگامیکه یک مکانیزم موضعی شکل بگیرد و خصوصیات دینامیکی سازه بر اساس آن تغییر کند برای توزیع مجدد نیروهای اینرسی مناسب نمی باشد. در این پژوهش علاوه بر الگوی (mf)، الگوی بار دیگری که توزیع آن در طبقات علاوه بر جرم و اندازه بردار شکل مدی به سختی و ارتفاع طبقات نیز بستگی دارد معرفی می شود. قابهای فلزی مختلف با استفاده از این دو الگوی بار به روش استاتیکی غیر خطی تحلیل شده و نتایج حاصل از این تحلیل ها با نتایج حاصل از تحلیل دینامیکی غیر خطی تاریخچه زمانی مقایسه می شود.  

تحلیل های خطی در شرایط مناسب می توانند تقریب قابل قبولی از ویژگی ها و رفتار حقیقی سازه ها ارائه دهند که انواع مختلف آن ها شامل تحلیل های استاتیکی معادل مود اول، دینامیکی طیفی مودال و تاریخچه زمانی می باشد. در این مقاله با انجام تحلیل های خطی استاتیکی، دینامیکی مودال طیفی و تاریخچه زمانی با 7 رکورد مختلف بر روی یک ساختمان 8 طبقه قاب خمشی بتن آرمه با نامنظمی در ارتفاع و پلان، مقادیر برش و دریفت طبقات و لنگر های واژگونی در قالب نمودار باهم مقایسه شد. روش مودال طیفی در حالت های مجموعه کامل مودها و مجموعه جزیی از مود ها با 90 درصد جرم مؤثر بررسی شد که اختلاف در نتایج آن ها بسیار جزیی بود. در نتیجه پژوهش متغییر های برش، دریفت و لنگر واژگونی طبقات به ترتیب در روش های تاریخچه زمانی، استاتیکی معادل مود اول و مودال طیفی دارای بیشترین مقدار بودند.